I
Eller, eller –
eller uzanır gecede
senden.
Bir sıcaklık yayılır
türkülerinde
bilinmeyenlerin.
Unutabilirdim de.
II
İlk karı bekliyorum gecede
senin sıcaklığından uzak
Pencereleri düşünüyorum,
yağmurlu günlerimizi,
seni.
Başka rüzgârların insanı
ikimiz,
başka dağlardan esmişiz
bir güne.
III
Sislerin ötesinde olmalısın,
sisli gecelerin ötesinde.
Bilmediğin bir İstanbul düşünde,
bir türkü anlamadan dinlediğin
sonra bir mavi yaz gecesi
mavisini yitirmeyen.
Uykun gelmiş olmalı sevmekten,
yavaşça yağmura dokunmalısın:
bir şehir ki şimdi uzakta bizden,
bir nehir, bir dost
aynı gün sevip vedalaştığımız.
Unutma,
bir Eylül günüdür beklediğimiz
meyve meyve dökülen.
Ben gecelerce özleyen,
sen bekleyen sevgiyle hep.
Bir Eylül günüyle
bitmeyen.