Hatıralar annesi,
sevgililer sultanı,
Ey beni şadeden yar,
ey tapındığım kadın.
Ocak başında seviştiğimiz
o zamanı,
O canım akşamları
elbette hatırlarsın.
Hatıralar annesi,
sevgililer sultanı.
O akşamlar
kömür aleviyle aydınlanan!
Ya pembe buğulu akşamlar,
balkonda geçen
Başım göğsünde,
ne severdin beni o zaman!
Ne güzeldir güneşler
sıcak yaz akşamları!
Kainat ne derindir,
kalp ne kudretle çarpar!
Üstüne eğilirken
ey aşkımın pınarı,
Sanırdım ciğerimde
kanının kokusu var.
Ne güzeldir güneşler
sıcak yaz akşamları!
Kalınlaşan bir duvardı
aramızda gece.
Seçerdim o karanlıkta
göz bebeklerini
Mestolur,
mahfolurdum nefesini içtikçe.
Bulmuştu ayakların
ellerimde yerini.
Kalınlaşan bir duvardı
aramızda gece.
Bana vergi
o tatlı demleri hatırlamak;
Yeniden yaşadığım,
dizlerinin dibinde
O ‘mestinaz’ güzelliğini
boştur aramak,
Sevgili vücudundan,
kalbinden başka yerde,
Bana vergi
o tatlı demleri hatırlamak;
O yeminler, kokular
sonu gelmez öpüşler,
Dipsiz bir uçurumdan
tekrar doğacak mıdır?
Nasıl yükselirse göğe
taptaze güneşler.
Güneşler ki
en derin denizlerde yıkanır.
O yeminler, kokular,
sonu gelmez öpüşler!