öfkeye, kine düşmeden
vuracağım kasap gibi,
musa ve kaya misali
fışkıracağım gözünden,
su versin diye sahra’ma,
acıların özsuyunu.
benim arzum umut oldu
senin tuzlu gözyaşında
yelken açacak bir gemi,
ve tatlı hıçkırman bir de
sarhoş edecek kalbimde
gümleyerek davul gibi!
çatlak ses değil miyim ben
o tanrısal senfonide,
doymak bilmez ironi’yle
beni saran ve kemiren?
odur sesimde yaygara!
odur kanım, kara zehir!
tekinsiz aynayım, görür
cadoloz kendini orda!
hem bıçağım hem de yara!
hem yanağım hem de tokat!
hem kurbanım hem de cellat!
ezen ve ezilen çarkta!
kalbimin vampiriyim ben,
-büyük yalnızlardan biri,
sonsuz gülmeye hükümlü
artık gülümseyemeyen!
Çeviren Ahmet Necdet