Dorukta Rüzgâr Var Şiiri – Coşkun Ertepınar

Bu, belki son merhaba!
Irmağa toprağa,
Ağaca yaprağa.
Duyan yüreğe,
İşiten kulağa,
Kurda kuşa,
Düze yokuşa…
Bu, belki son merhaba!

Dostlar, dostlar,
Dorukta rüzgâr var!