Aleksandr Sergeyeviç Puşkin şiirleri

Boş siz, serin sen Yerini aldı biri, birinin, bir anda Ve tüm mesut düşleri, birden Sevme hissi uyandırdı ruhta Düşüneyazıyorum…

Ey uzak ülke, güzel ülke Ey bilmediğim ülke! Ne kendi isteğimle geldim sana Ne de soylu bir atın sırtında Beni,…

Ben sizi sevdim: belki bu sevda Kalbimde sönmedi, kaldı izi; Bu bir hüzne yol açmasın asla, Hiçbir şeyle üzmek istemem…

Aşk fıskiyesi, ölümsüz çeşme! Sana armağan olarak iki gül getirdim. Seviyorum bitimsiz konuşmanı Ve şiirsel gözyaşlarını senin.Çiseyen gümüşsü tozların Serin…

Kocayan evrenin bu ak saçlarını Tabutları her gün görmüyor muyuz? Derjavin Tabutçu Adriyan Prohorov’un son parça eşyaları da cenaze arabasına…

Siz birleştirdiniz o soğuk kalbi derhal Gözlerinizin ateşiyle Sizi seven bir aptaldır elbette; Sevmeyen biriyse yüz bin kere aptal.

Zindandayım, nemli bir karanlıkta. Beslediğim genç kartal, avluda, Altında parmaklıkların çırpıyor kanatlarını Gagalarken kanlı bir yiyecek parçasını, Gagalıyor ve fırlatıyor,…

Dinmiş tufanın son bulutu! Bir sen gezinirsin açık mavi gökte. Senindir, kimsesiz, neşesiz gölge. Sevinç dolu günü, bir tek sen…

Size yazıyorum –daha ne denir? Hem daha ne söyleyebilirim ki? Şu an, biliyorum, elinizdedir Hor görüp cezalandırmanız beni. Bu benim…

Yurdunun mavi göğü altında Sararıp soluyordu günden güne… Tükendi sonunda ve tam üzerimden Uçup gitti o genç gölge; Fakat aşılmaz…

Saray pırıl pırıl. Şarkıcılar hep bir ağızdan Destan okuyorlardı, filâvta ve rubabın akışıyla. Melike sesiyle ve bakışıyla Canlandırıyordu ziyafeti ihtişam…

Ey şair! Değer verme sevgisine sen halkın Tez geçer gürültüsü zafer övgülerinin; Aptalın yargısına, soğuk kalabalığın Gülüşüne de boş ver,…