Browsing: Ali Cengizkan şiirleri

Kuşlar insan değildir, ötmüyorum. On mu vardı ayrılığa,oniki miydi? Fıstığı rakıyla soyarak yiyin. Bir miydi yaşanılan y………………..

Sonra yürüdüm hiç geriye bakmadan Piyangocuları, kebapçıları, biracıları bırakarak Bacaklarının kalınlığını falan bırakarak.Kendimi s………………..

Bahçe tarumar. Ama gözler önüne serilen Görüntünün sesi mi olmalı sözler? Serçe Cıvıltıları, çan sesleri, at pislikleri, Rüzgarın kuru yapraklarda…

Haydi gel,bir kere daha deniyelim, Mutluluk hakkını kaptırma başkasına. Solfasol otobüsüne binelim,sıkışıktır, Yakın olmanı istiyorum bana, Asu gel,bir kez daha…

Ve canlıymışçasına, hergün onu sulardı. Yağız tenindeki su buharlaşsın diye Düğmeleri en bıçkın küfürlerle açardı: Çiçekçiydi, yaprak bitlerini öldürmeyen. Fotoğrafçı,…

Benim gönlüm hep sendedir anımsarım. İlk görüşümdür ceren isimli dükkanı. Gümüşçünün önünde iki sevgili bekler, Menekşe kokusudur duydu………………..