Bunları da Okuyun
Browsing: Archibald Macleish şiirleri
Güzelim oğlu Pan’ın! Çiçekler, yemişlerle çevrili alnın sıra gözlerin, o biricik yuvarlar, dönüp duruyor. Esmer bir tortuyla gölgeli yanakların çukur…
Bilim ki yalın bir azizedir, bırakmaz işini Hesaplarken herhangi bir şeyin varlık nedenini: Adamasına yeterlidir kendisini Bir araya yığılmış şeylerin…
(…) “Gözlerinizi açıp bakın şu Mutsuzlara, Vahşi güneş altında kavrulup al al yanan, İnsafsızca ezilen, alınları çatlayan Mutsuzlara bir bakın!…
Bekleme, yok, batmayacak güneş, Yoktu sabah, doğmadı ki zaten Sadece şimdi var, ve şimdi, Ve rüzgar, çayırdan esen.Hatırladığım günler Şimdi…
Aramızdaki varlıksın, göklerimizdeki göçebesin, yapraklarımızdaki ve suyumuzun gümüşündeki göz kamaştıran gümüşsün, en uzak düşüncemizin gümüş firarı – “ziyaretçi ay” ……
Dokunabilir ve sessiz olmalı şiir Yuvarlak bir meyve gibi,Başparmağa bir şey söylemeyen Eski madalyonlar gibi dilsiz,Yosun tutmuş pencere pervazındaki Aşınmış…
Ey mevsimler, ey şatolar! Deyin kusursuz kim var? Ben de herkes gibi tuttum Büyülü mantığı denedim. Selâm Gal horozuna selâm…
Martının görüntüsüyle martı Suda birleşirler Bütün gün bunu düşündüm Birşey kalmadı o yıldan artık (Soluk otlar var Tuz renkli) Tuzla…
Bunun hesabı sorulmadı Gözyaşlarının hesabı sorulmadı ama sorulacak Madrid’in, Barcelona’nın, Valencia’nın gözyaşları Bu gözyaşlarının hesabı sorulmadı. Almeria’nın, Badajoz’un, Guernica’nın döktüğü…
Genç ölen askerler konuşmaz.Yine de, işitilirler sessiz evlerde: Var mıdır duymayan onları? Geceleri, onların adına konuşur sessizlik ve saat onlar…