Bunları da Okuyun
Browsing: Asaf Halet Çelebi şiirleri
oyluk kemiğimi çıkarıp kendime bir kadıncık yaptım ve bir şamar vurup rafa oturttumben evden çıkınca kadıncığım yemeklerimi pişirdi söküklerimi dikti…
tennûre giymiş ağaçlar aşk niyâz eder mevlânaiçimdeki nigâr başka bir nigârdır içimdeki semâ’a nice yıldızlar akar ben dönerim gökler döner…
Vakit geldi kunâla dünyayı göreli çok oldu tam kırk yılda seni buldum kunâla bu can tenden geçmeden bu dünyadan göçmeden…
bir vardım bir yoktum ben doğdum selim-i salisin köşkünde sebepsiz hüzün hocamdı loş odalar mektebinde harem ağaları lalaydı kara sevdâma…
yaramaz kız bahçeye gelecek benimle oynayacakşamandıra babacığım ona bütün oyuncaklarımı versem ve bütün nedirciklerimikertenkeleler kaçacak ve biz güneşten saklanacağız çok…
vurma kazmayı ferhâaadhe’nin iki gözü iki çesme âaahhhdağın içinde ne var ki güm güm öter ya senin içinde ne var…
tavan arasına kaçan çocuk erik ağacından görünen göğü düşünür akşamın acısı içine çökünce uyurbenim küçük bir kedim vardı ahmak bir…
gövdesinden kopmamış kelle yukarı bakıyor ağaçta düşüncesi var gibi gövdesinden kopmuş kelle hiçbir yere bakmıyor hiçbir düşüncesi yok gibiağacın gövdesi…
bilmemek bilmekten iyidir düşünmeden yaşayalım mâra günü ve saatleri ne yapacaksın senelerin bile ehemmiyeti yoktur seni ne tanıdığım günleri hatırlarım…
renkler güneşten çıktılar renkler güneşe girdiler renkler güneşsiz öldüler ne renk gerek bana ne renksizlikgüneşler bir yerden çıktılar güneşler bir…
ibrahim içimdeki putları devir elindeki baltayla kırılan putların yerine yenilerini koyan kimgüneş buzdan evimi yıktı koca buzlar düştü putların boyunları…