Bunları da Okuyun
Aşık İsmail Daimi şiirleri
Korkar oldum şu derenin kurdundan Koyun gelir kuzu gelmez ardından Ben de bıktım bu koyunun derdinden Meleme koyunum ağlatma beniKoyun…
Mürşitlikten nişan gerek Dört kapıdan gel gidelim Feyzi irfan rüşan gerek Ulu bahre dal gidelimEderiz yare sucudu Kesme canandan umudu…
Bir mahi güzelin aşkı ile ben Gezerim illeri divane gibi Gül gibi açmadan soldu bu beden Kaldı bir yıkılmış virane…
Kainatta bir zerreyim Ben kendimi bilmez miyim Zerre içinde zerreyim Ben kendimi bilmez miyimMamur benim harap benim Ayaklarda turap benim…
Mürşütten bizlere feyzi ilahi Erişti de gördük Hak Didarını Sonsuz ferraşına düşer billahi Enel Hak deyüp de çeken darınıTerkedüben külli…
Enel hak dedim de çekildim dara Edep erkan bize doğru yol oldu İki melek gelmiş sual sormaya Yardımcımız şah-ı merdan…
Şu karşıdan gelen maya Yar cemalin benzer aya Sevemedim doya doya Ela gözlüm yaktın beniBoyun benzer ince dala Sen düşürdün…
Evvel bizim ile ikrar eyleyip Sonra delalete batanlara yuf Gelip cemimize Pazar eyleyip Anı da ağyara satanlara yufMinnetimiz vardır ulu…
Eğildim bir dolu içtim Yarin elinden elinden Yandı vücudum kül oldu Narın elinden elindenÇayır çimen don bürüdü Lale sümbüller yürüdü…
Eğer gider isen yarin iline Selamımı yare ver seher yeli Can bülbülü hasret kaldı gülüne O gül çehresini gör seher…
Yar ben senden ayrı düştüm düşeli İşim bülbül gibi zar oldu leylam Aşkın dalgalan serden asalı Dünyalar başıma dar oldu…
Aşık olan aşk libasın kuşanır Dostun muhabbeti cana gelince Mümin olan yeryüzüne döşenir Zenbur olup bahri kana gelinceGel ey deli…
Yağmur yağar kayalara ıslanır Dosttan bir armağan gül geldi bize Benim yarim al giyinir süslenir Şirin leblerinden bal geldi bizeŞu…
Büyük insan koca Veysel Dostlar seni unutur mu Ayırsa da seni ecel Dostlar seni unutur muTabiata gönül verdin İnsanları çok…
Bizler Avusturalya’ya Dostları görmeye geldik Anavatandan buraya Dostları görmeye geldikBedia Akartürk bülbül Mediha Şen bir deste gül Hep bir sevgi…
Ben gönlümü kul eyledim ehli irfana Kamil insana Dost elinden çekmem eli gitmem yabana Durdum divana Dost diye diyeDüştüm mürşit…
Arzuladım ben de dostu görmeğe Çekti huzuruna aldı dost beni Diz çöktüm önünde yüzüm sürmeğe Aldı yerden yere çaldı dost…
Gönül bir canana ikrar eyledi Ötüp dost bağında şeydalanmayı Siyah zülfün beni berdar eyledi Dolanıp boynuma halkalanmayıBahtımı bir kara baht…
Gider isen badı saba Uğra canan illerine Yürü benden selam söyle Dost bağının güllerineYar bana verdi nevdayı Ağlattı dertli şeydayı…
Sail gider isen huzuri yare Dertli bülbül gibi zarım var söyle Eyledim sinemi ben pare pare Leylü nehar sönmez narım…