Aşk ve Yurtsuzluk Şiiri – Cezmi Ersöz şiiri

Usul usul azalıyordu sevgisi,kalbi soğuyordu… Aynı masada,yanyana oturuyorduk,ellerinden tutuyordum…Akıntıya kapılmış bir çiçek gibi bilmediğim,bilmediği uzaklıklara doğru gidiyordu…Öyle acı çekiyordu ki…