Cezmi Ersöz Aşk ve Yurtsuzluk Şiiri – Cezmi ErsözCezmi Ersöz Usul usul azalıyordu sevgisi,kalbi soğuyordu… Aynı masada,yanyana oturuyorduk,ellerinden tutuyordum…Akıntıya kapılmış bir çiçek gibi bilmediğim,bilmediği uzaklıklara doğru gidiyordu…Öyle acı çekiyordu ki…