Behçet Necatigil şiirleri

Dört kol altmış altı da Olmasa………………..

Siz benimle başa çıkamazsınız Kim düşmeden ayağa çıktı başa? Dünya! Verdi dünyayı Niceler telaşa.Garip gittiğimde Çay, çorba, çocuklar Yanmazsa ocak………………..

Birini düşünmek Ne yapar şimdi Camdan bakarak Savrulan karları düşü………………..

İlerde yazacaklar atmayın Moloz toprak diyerek, İnler buldozer altında Canlı insan ke………………..

Kız sen değil miydin olur hay hay diyen İç bir parça içki de gerisi kolay diyen Kız senin bu haline…

Kaykılmış koltuğunda bir kız Çiğner ciklet. Bir oğlan dalgada, Geldiğine pişman uyuklar Bir baskası arkada.Hiç bulabilir mi beyaz evi çok…

Her yol bir yerde biter Herkes bir yol bir çarşı Orda alışverişler Ya bir boşluk, ya Tanrı………………..

Beni biri ötekine yolladı Doktordu, bilirdi Hastalığı………………..

Bir bardağa su koyunuz az veya çok, Cıgaranızı………………..

Gövdem dökülüyorsun, gel kızma, bir öneri: Vitrinde mankenler, bir mağaza Son mod………………..

Meryem yüzlü kızlar ve merdiven O da karşılaşmıştı. Üş………………..

Önce fena sarsar Döner dünya – – başınız mı Sonra geçer Üstünde durmayın! Adı neydi o ilkin İçtiğinizin, ………………..

Gerekir, ararız, yoktur nerde Karşı soru ne nerde………………..

Bir yanı bir uzun cami duvarı Çılgın akan taşıtlar bir yanı Caddeye inemezsin Kalın demir parmaklık arada Üç kişi ancak…

Ne gördükse iyi kötü Ömür biter biz hâlâ Söyleriz.Ne varsa şu dünyada

Her çocuk bir nur topudur, Paçavralar içine bile düşse Bir nur topudur.Dar çağlara gelmese, Değmese hoyrat ayaklar, Ç………………..

Sokağa mı çıkıyorsun, dikkat et Emanet ol Tanrıya, Sokak demek Eksilmek yarı yarıya.Odalara kapanıp oturdunuz İçinize evin serin sessizliği doldu.…

Erkekler evlere çekildi çoktan, Katran gibi camlara yapıştı perde. Göreyim sıkıntıyı sav başından, Gel de dolaş………………..

Artan kilolar Kırlarda kuzu. Silolar – – fare Tüketir buğdayımızı.Açar gülle………………..

Derinden sesler geliyor Durduramaz beni aşkın Bekle geçinceye kadar Yayı daha germe Kıracaksın ………………..