Behçet Necatigil şiirleri

Büyüsün küçülmen, Bu senin yakının! Yaklaştın mı sağlığında Şimdi de uzaksın! Duyur istersen………………..

Dostumdu önceleri, Göznurunu kitaplara dökmek varken Avare gezerdi caddelerde. Dünya böyled………………..

Kimi dev yatırım, özel sektör Kimi dağ köylerinde çerçi olduğu. Yükselir bir yapı gökdelen binlerin

Tanrı imtihan eder Tekrar imtihan eder Kul hazır ümitler Kendi öyle zanneder.Kiminde hafif geçer Hatta bir şey sorulma………………..

İyidir beraber olmamız Yaklaşmış, değişik. Duyulur çevrenin gürültüsünde Issız Bizde bir şey eksik.Belki de bir şey fazla, yıllarca bilmedik………………..

Her gün Enginlerden engin Yücelerden yüce Bir duygu sarar bizi Bu sınıfa girince. Yanda, bir uçtan bir uca. Mavi deniz…

Doğa döllere döllere Sürer bizi. Dölsüzler daha fena. Yalnızl………………..

Seni karanlıkta yatırıyorlar Korkuyorsun geceden Bakıp bakıp pencereden Yatağına sokuluyorsun. Ben hep eski yerimdeyim biliyorsun Hava açık olduğu zamanlar Beni…

Yemeden olmuyor Yapılara, yakıtlara, taşıtlara Ödemeden Yememize ne kald………………..

Ulu rüzgarlar esmedikçe, Yaşamak uyumak gibi. Kişi ne zaman dinç? Dalgalanırsa bayrak, bayrak gibi.Ne var şu dünyada ekmekten daha aziz?…

Seni her özlediğimde sevgilim, Gökyüzüne bakıyorum; Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü. Seni her özlediğimde bir tanem, Denizlere bak………………..

Sağ çıkıp günlük savaştan Evin yolunu tutmuşum Yemek yedik, çocuklarım uyudu İniyor üs………………..

Sevgileri yarınlara bıraktınız Çekingen, tutuk, saygılı. Bütün yakınlarınız Sizi yanlış tanıdı.Bitmeyen işler yüzünden (Siz böyle olsun istemez………………..