Behçet Necatigil şiirleri

Tek başına gezersin Mavi emprime entari Yakışmış üzerinde

Niçin ölümden bahsediyorsun Bu sevda nerden esti Şairler yazmadan önce Kimse ö………………..

Bilmeden teğetlerde Uzadı Beri gel pergel Çiz dar dai………………..

Çokları ilk gençliğinde Hülyalı olur, sevdalı olur Ekmek elden, su gölden Evin parası cebinde Karun misali olur.Kaç kişi çıkar o…

Sara, sıtma, migren Yaklaşımı yalnızlığın. Bekleyin, yatışsın Perdeleri kapalı odada Gözler yum………………..

Yılların çarmıhında vücudumu günler, Taşa tuttu. Çivilenip kaldı ufkumda, Mevsimler var, yağmur bulutu.Kapalı kaynar tencerem bili………………..

Bütün çocuklar Yokluk bilmesinler Et, şeker, süt bulsunlar Giyimli, tok ve rahat

Sen, şu evvelce de yazdım: Siyah gömleğinde ince… Olmuyor ki ha deyince Hayat bütün bütün zalim.Devran döner. Âdem-Hav………………..

– Merhaba gece vakti sokakta, Bir fener ışığında durup Şiir ………………..

Kaçtılar da ilkinden Sonrası hangi mutluluk Unuttular………………..

Ben ben ben – – Takmış aklına anlatır anlatır Yol tıkalı, çevrili farları ………………..

Çok şey oluyor spor yürüyor Şaşmaz bir saat bir raket Bir pedal geliyor Tekerlek farkı Yer yerinden oynuyor.R………………..

Yaz ayları gelmişken, Biraz reçel kaynat Vişne yahut çilekten.Eylül ayrılık demektir, Nafile kurtuluş yok Bir gidip bir gelmekten…………………

Geçtiler kolayca aşkları, evleri Geçer sandılar. Neydi mutluluk İster sandılar.Onlara göreydi Çağrılmadan gittiler.

Batık, sapa evlerden Durur durur bir patlak. Sokağın başında duvara Çakılı

Coktan bitmis konusacaklarimiz, Tekrar tekrar konusalim. Aksamdir alkol, aslinda kaniksamisi………………..

Yanda, altta, üsttekiler Yirmi yedi daire apartman Yatmış sanki ölüm uykusuna Donmuş zaman.Çıt yok Eriyen camlardan Kavrulmuş perdelerde En ufak…

Yarımdır tam kaç yan Yazın – – ne demeye geldiği Hüznün keyfini sür! Sizi tutuyorlar bırakırl………………..

Biten yokuşta Başlayan düzlük, Bellekte kalanlar Unutulmuş olsa

Sizi kötü tanıtırlar Bir gün tanışırsınız Önlemeye kalkmadınız Anlarlar…………………