Bunları da Okuyun
Cevdet Kudret şiirleri
Perdeleri sımsıkı örtünce odamda ben, En fazla yaptığım şey ağlamak, ağlamaktı! Bir melek -ne güneşe, ne aya görünmeden-Siyah bir kedi…
Bir küçük, bir küçücük evim olsa; İçinde bir küçük, bir küçücük halım olsa; Bütün bunlar benim öz malım olsa.Masam, mürekkebim,…
Ölmüşüm… Yanımda hiç kimseler yok; Vücudum, soğumuş bir yataktadır, Ruhum, karanlıkta kaybolan çocuk Gibi başucunda ağlamaktadır.Artık her şeylerim uzaklaşıyor, Beni…
Dizilir ince ince, alnına bir soğuk ter! Gâvur mahallesidir evimin yukarısı, Rüzgârın salladığı bir çan durmadan öter.Bu ses aynı şekilde…
Ne oldu çocukluğum? Köşelerinde nefes nefes koştuğum Odalar? Ortalarında tahta at koşturduğum Geniş sofalar? Sofalarda gizli yuvalarım,gizli yerlerim? …Hani benim…
VIIRüzgar değmez oldu artık yüzüme, Gün ışığı kapıma boş yere gelir; Kötü bir düş gibi dolar gözüme, Bu toprak bana…