Ebubekir Eroğlu şiirleri

Gelecek günlerdir beni yoran Dinginliğin bir yalan oduğu yerde Herkes alışıyor çünkü sükûnun Usul usul emilmesineAltındaki konsolu güngörmüş kılan Fotoğ………………..

söylenmesi gerekeni söylemeye değmiyor, kulaklar kalbe uzaksakonuşalım diyorum, gel kendi aramızda, kız kulesini alarak arkamızakuvvetli lodos çıkıyor ağzımdan çıka………………..

Koklanabilen Nice keskinlik halinde Geliyor şiirEski anılara yükle Biraz dayanılır olsun İçine yerleşeceği bir gergef Akıp gidebileceği kanallar bulunsun………………..

med ve cezir denizlerini ikiye böldü kırlangıçlar çığlık savurdular bense sevmek suçlarını bir yana ittim ummadığım anlaşamadığım noktalara seğirttim

sarhoşluğu çeker; borçlu kalma gölgeler zincirinde bir halka olmanındirenecek ne çok şey var bu dediğim onlardan değil ister teslim ol…

yoğun sisiyle boğulmadan düşüncenin ince bir ışık aralığı açayım dedim sevdiğime, düşler içinde unutulsa yeridir; benliğim ne olabilirdi ki zaten…

şahitsiz vakitlerde inşirahıyla geldi de kalbin bir anahtar koydu önüme bakir sorunların seninfark edince içine girdiğini belasını bulmamış bir hercümercin…

baktım dünya sahnesine metnindeki cümlelere dizgisi yanlışacısı gerçek insanların üstelik az da anlatılmamış ama “biri birşey yapsa” diyen temenniler çözümsüz…

kimse yakıştırmadı yakıştıramaz yoksullaşmayı hayata onca tükenişe kıtlığa rağmen düşten ve umuttan yanaşehirdeyken her taraf korunmuşken güç mü yeter kuşatılmışlığı…

1 şarkı ne kadar bana aitse dilime inmeden önce ondan daha fazla yer buluyor dünyanın dile gelip söylendiği köşesinde telden…

Kaygıyı ben hapsetmedim Belirli bir yere belirsiz duvarlara Terk etmiyor ama tutan yok onu orada Rüzgar meşaleye yaklaşırken Işıktan sonrasına…

son başlangıcı düşündürür başlangıç gidişi getirir akla başlıyor olmak her an mümkün sona kalmış ağrılar ………………..

tut ki bir yalnızım ben tut da kurtulayım bu soğuk bahçeden hızla geçti günün arzuları hızla geçti gecenin dinmeyen anıları…

gizli besiler avını dalgaların gri yüzünden okuduk çarpa çarpa büyüdük teknelere dalgaların en gri yanı insanlarda denizin ötesinde okunur bir…

bu toprağı boş kalır sanma eksilmez arzuyla iz sürenlerin kimi gitti kimi gelecek yol bilmese yordam bilmese saf yürekle kapıya…

başa çıkması çetin, bağlı olanın gücü de yetmez ki çözülüp ayrılmaya sen, düşünü kurduğum sıcak buluşma! bir de düşte kalmayan,…

yenilmek mesele değil ilham eder bir daha denemeyi balta yemiş bir………………..