Ercüment Behzat Lav şiirleri

Melih Cevdet’e I. Avrupalı İsâ sırasına göre ihtilâlcidir İçlidir sofudur sırasına göre Affeder geldi mi işine Kin güder gelmedi mi…

Oynuyor ay Mor salkımlı suda Oynuyor ay Üşüyor kalp Şehvet durunca Üşüyor kalpDüşüyor baş Kara taş yastığa Düşüyor baş Çekiyor…

Sen bir asmasın, küpe salkımlarla asma bellim.. Elim değmesin, değmesin dilim sana, asma bellim.. Küpe salkımlarında, kütür kütür, buğulu üzüm…

Vahşi hayvanlara yediriyorlar ölülerimizi Beyazlar bizimle savaşınca Bizse kendimiz yiyormuşuz Onları haklayınca Böyle de olsa Daha şerefli bir mezar değil…

Yılda bir yüzümü görürdü ev halkı Hatırlarım beni Uykumda sevdiğini annemin Hele büyük annem Aldırmazdım yoldan geçerdi de Beni gözleriyle…

Bir sihirli değneğim olsa; vurduğum yerde güller açılsa, Uçan güller…Bir sihirli değneğim olsa; vursam bir nar ağacına, narlar çatlasa kahkahadan……

-I-Yaz günü ova buz Çatlıyor boz ovada Gebe toprak Bir buğu sarmış boşluğu Eşine ıslık çalmada kobra Terliyor et çakıl…

Bir şehir bilirim Denizi boncuk rengi Kubbelerine çınarlar yaslı Çarpık cumbalı inişli yokuşlu Telgraf tellerinde yırtık uçurtmalarımız Arsalarında topaçlar çatlatıp…

Mau’vam, kara fildişim Ayın sedef kakmaları somaki teninde Nar dili nar lezzetinde Bir haz buğusu tüter nefti gerinmende Ve bütün…

-1-Tarlada yalnız kalmış gelincik Aşk tohumları üfürüyor Uzaktaki eşine Rüzgarla-2-Çiçek açtığı zaman bademler Seni bekleyeceğim saka kuşu Açık duracak pencerem…