Browsing: Eugene Guillevic şiirleri

Yalnızca Biraz paslı çiviBir şeye yaramak zorunda değildi. Dinleniyordu. Dinlenildiği gibi.Yapanlardandır o Çekip giden bu sessizliği Kendine özgü araştırmasına.Çeviri: Metin…

Bir ağaç, kesebilirler ağacı, Ağacın ne gelir elinden? Biraz çaba, testere falan, Eh, az çok da zaman, Ağaç devrildi gitti.Bir…

Fabrikada, sokakta, alnı açık duranların yanında dev gibi doğruldular.Zafer yakında.Bilek var, vuruşmaya. Güç var, konuşmaya. Soluk var, harcanmaya.Zafer yakında.Can var,…

Ne zaman bize derler: Yaşamakta bir artış var,Demek istemezler kadınların genişledi bedenleri.Demek istemezler boyu uzun ağaçların bulutlardan.Yolculuk edilebilir demek istemezler…

I Sözcükler, sözcükler Karışırlar yapılana Katafalklar gibi.Ve yabancıdır Her dil.II Jean Follain’e Kuşkusuz bir lütuf dilekçesi değildi Utancın sırlarını Kendinden…

Kendim için konuşmuyorum, Kendi adıma konuşmuyorum, Söz konusu olan ben değilim.Ben neyim ki Biraz hayat, fazlaca gururdan başka.Bütün her şey…

Asittir Eller.Bacaklar Dikine istasyon.Yüz teni. Bu şu beslenme biçimi.Ve öksürük Buharıdır fabrikalarla Evlerin.Güzel, yine de güzel Cesaret vermek.Şu kızın gözlerindeki…

I Kayalar bilmez Konuşur durursunuz onlardanAvuçlarında başlayıp biten Büyüklüktür yalnızVe unutmak gelip gidişini yanıp sönüşünü denizin Güneşlerin kırmızıII Gülmek ağrısını…

René Massat’yaGelir gider taşanıtlar gece Ve kemirirler birbirlerini.Yerken gürültü çıkarır ormanlar akşam.Boynuna takınır yosununu deniz – ve sarınır. İter kayalıklara…

Elbette yalan Aşk faslının kapandığıBizi mutsuz kıldığı Elbette yalanElbette yalan Bizim ağlamaklı ettiğiYarınların eşiğinde İkimiz göz gözeykenElbette yalan Tümünün baştan…