Bunları da Okuyun
Browsing: Gabriela Mistral şiirleri
Üç devrilmiş ağaç patika kenarında kalakalmış unutmuş oduncu; söyleşiyorlar üç kör gibi, aşkla sarmaş dolaş.Veriyor kıpkızıl güneş sıcacık kanını budaklı…
Bir midye kapıverdi serçe parmağını, midye kumlara düştü, deniz kumları yuttu, balina avcısı tuttu onu denizde, balina avcısı Cebelitarık’a geldi,…
VDiğerlerinin arasından seçtim kaderi mağrur ve şerefli, geçip gitmiş bir şefkatin daveti biraz kayıtsız, bir parça gölgeli bir hardal çiçeği…
Uyandırmasın kimse uyuyan bu çocuğu. Bir zamanlar karnımda böyle derin uyurdu.O duru dinlenişten açtırdım gözlerini, yaslanıp göğsüme yine uyuyakaldı şimdi.Alnındaki…
Gece, uzanıyor Dağlardan denizlere. Ama ben, senin beşiğini sallayan, Değilim bir başıma! Gökyüzü, uzanıyor Ay düşüyor denize. Ama ben, seni…
Sis koyu ve sonsuz, çünkü unutmalıyım denizin tuzlu dalgalarının beni fırlattığı yeri. Vardığım ülkenin ilkbaharı yok: yalnızca beni bir anne…