Giuseppe Ungaretti şiirleri

Bahardan az önce biterken gece ve tek tük geçerken yoldan birileriKoyu bir ağlama rengi çöker Paris’eBir köprü kenarında narin bir…

Mısır’daki evimizde, akşam yemeğinden, Dua’dan sonra annem buraları anlatırdı bize. Bundan, şaşırmalar şaşırmalarla geçti çocukluğum. Sakınan, körce bir gelgit var…

Şair oraya varıyor sonra ışığa dönüyor şarkılarıyla ve onları çevresine saçıyorBu şiirden bana kalan o hiçliği tükenmez gizin Çeviren: Cevat…

Böğürmüyor artık, fısıldamıyor deniz, Deniz. Düşsüz, renksiz bir alan deniz, Deniz, Aşındırıyor da insanı deniz, Deniz Yansısız bulutlarda kımıl kımıl…

Bunca sis Ardından Birer Birer Açılıyor Yıldızlar İçiyorum Serin Serin Rengini GöklerinGörüyorum Geçtiğini Kendi gölgemin Sonsuz Dönüş içinde. Çeviren: Federico…

Uzak uzak bir ülkeye bir kör gibi götürdüler beni tutup elimden Çeviren: Cevat ÇAPAN

Işıyorum sonsuzlukla Çeviren: Cevat ÇAPAN