Browsing: Hasan İzzettin Dinamo şiirleri

Yürüyorum kara toprağın ıssızlığında Seni nice göresim geliyor, Amarillis’im. Ben, aydın bir insan eski bir çoban kılığında, Sen yaşadın diye…

Kendimi varisi sanırdım şiir imparatorluğunun Belki de bu yüzden ömrüm boyunca sürgünlerde gezdim. İçimdeki altın yeleli arslanı görmeseydi kanun Bir…

Bizde neden ağlayan bir Fuzulî çıkmış Şimdi anlıyorum bunu derinden. Kaç Fuzulî, Fuzulî olmadan önce Kahrolup gitmiştir üzüntülerin………………..

İnsanın kahpesi, Ne arslana, ne kaplana benzer. İnsanoğlunun kahpesi, İlk bakışta sana bana benzer. İnsanoğlunun kahpesi, Arslandan, kaplan………………..

Türkiyeli’m, türküm, benim garip halkım, Her zaman görmek istedim seni mutlular mutlusu, Bu dünya güzeli yurdumda Sıra dağlar gibi felaketler…

Yağmur yağıyor, kış yağmuru şakır şakır Gecekondumuz birkaç yerinden yine damlıyor. Üstümüz eski püskü, tel dolap tamtakır Umutsuzluk aç karga…

Bir Eyüp sabrıyla bekledim Sabahı olmayan gecelerde. Gül dalları yerine demir çubuklar vardı Münzevî-münzevî pencerelerde. Dört uzun yıl boyunca Dışarda…

Sen bir dişisin, doğa gibi güçlü bir dişi Ne güzel okşar insanı ekmek dağıtan ellerin. Pembe gül yaprağı tırnakların, apak…

Ben, doğa, aydınlık, öğle ışığı şairi Sevmiyorum günahım kadar içinde dedikodu, suikast hortlaklarının tabur tabur dolaştığı bu melun geceyi.Ben, doğanın…

Şiirin güneşine bulayarak parmaklarımı Sevmek okşamak istiyorum seni güzel kadın. Yıkmak, kurduğun dayanakların son duvarlarını Girmek ölümsüzlüğüne etindeki tadın.Sen çiğneyerek…