Bunları da Okuyun
Hermann Hesse şiirleri
Bu dünyaya gelmeden önce Bana nasıl yaşayacağım gösterildi. Endişe vardı, keder vardı Sefalet vardı, acının yükü vardı. Beni ele geçirecek…
dalların kucağında sallanıyor yorgun rüzgar uykusunda. kan kırmızı bir çiçek bırakıyor elim.. güneşte kavrulup dağılmaya.çok çiçek gördüm açan ve sonra…
Yurdum nerede olsa gerek? Benim yurdum küçüktür, Bir yerden bir yere gider, Alır yüreğimi götürür, Acı verir, huzur verir; Benim…
Geceleri uyuyamıyorum çoğu zaman, Yaşam acı veriyor, Şiir yazıp kelimelerle oynuyorum o zaman, Kötüsüyle ve iyisiyle, Kurumuşuyla ve dolgunuyla, Açılıyorum…
“İnsanın en melankolik eşyasıdır bavulu; içine acılarını tıkıştırıp koşar adım uzaklaşır.”Daha süs çamına ilişkin o ilk konuşmada kendisi için Bozkırkurdu…
Öldüm bütün ölümlerle ben şimdiye dek, Yeniden isterim ölmek bütün ölümleri, Ağacın ölümünü ölmek tahta tahta, Taş taş dağın ölümünü,…
Ne kadar üzüntülü geçiyor günler Artık ne ateşler ısıtır beni, Ne güneşler yüzüme gülümser, Boş, dünyadaki bütün şeyler, Bütün şeyler…
Çok yakından tanırım geceyi, Birbirimizin düşüncelerini okuruz, Eski zamanlardan kardeşiz biz, Aynıdır bizim yurdumuz.Fakat bir gün vakti gelecek Ve o…
‘İşte çevrende hışırdıyor dalga; ve sen dalgasın; orman; ve sen ormansın, iç ve dış diye iki ayrı şey yok artık,…
Bazen gürültülü bir coşku anında Bir şölende, geniş bir salonda Aniden susup, gitmek zorunda olduğunu Bilir misin? Sonra yatarsın uykusuzca…
‘…Oysa şimdi bu eski ve yerde bir boşluk göze çarpıyordu; küçük dünyamda bir çatlak belirmişti ve karanlık, ölüm ve dehşet…
Bos siseyle bardakta Titremekte mum alevi; Oda soguk buz gibi. Disarida otlara yagmur yagmakta. Yatiyorsun kisa bir zaman icin Üsüyerek…
‘..Yaşam bir hesap sorunu değil, bir matematik formülü değildir, bir mucizedir.Ömrüm boyunca da bu özelliğini yitirmemiştir.; her şey dönüp dolaşıp…
Severdi karanlıkta dolaşmayı, kara ağaçların Gölgelerinin ve rüyalarını soğuttuğu yerlerdeAma yine de ışığa yönelen, ışığı isteyen Şiddetli bir hasret tutsaktı…
Tuhaf, siste yürümek! Her çalı ve taş bir başınadır Hiçbir ağaç diğerini görmez Herkes yalnızdır.Dünya dostlarımla doluydu Daha hayatım aydın…
Yaşamım ne anlam taşımıştı, bunca sevinç ve acının üzerinden geçip gitmesinin hikmeti neydi? Şimdiye kadar içimde hissettiğim, hala hissetmekte olduğum…
Seni sevdiğimden böyle gece vakti Öylesine vahşi ve fısıltıyla geldim sana Hiç unutmayasın diye beni Aldım ruhumu da yanıma O…
Seni seviyorum demedim ki Elini ver dediğim sadece Ve hoş gör beni! Bana yakın göründün, Çok gençtin ve benim kadar…
Bana verdiğin o küçük eli, O söylenmemiş çok şeyi söyleyeni, Sordum mu sana bir kere bile, Beni seviyor musun diye?…
O sevdi, sonunda kendi kendini buldu. Ne var ki, insanların büyük çoğunluğu kendi kendilerini kaybetmek için sever.Sevilmek mutluluk değildir. Her…