Browsing: Heykelin Düşü Şiiri – Sedat Umran

Bir heykel düşünde canlandığını gördü Yayıldı damarlarına kan; Soluk aldı, güldü, öksürdü Ve kımıldandı ardından.Bahardı, aydınlık bir gündü Gök uzanıyordu…