Çiğdem Sezer şiirleri

kalkıp bir ağacı suluyoruz ellerinle yağmura bakıyoruz -hep yağıyor- pirinçhan’da bir gramofon -beni kör kuyularda… ellerin öylece duruyor masada kuyum…

insan ne zaman alışır hayata baba? yağmurun değdiği her yerdi yüzün seni sordum da irkildi toprak ölümü bildim, büyüdüm çocukluğum…

böyle yalnız böyle iyi bir öyküyü yeni baştan okur gibi yeniden başlar gibi denize ama hiç bilmediğim bir denize yeniden…