İlhan Berk şiirleri

Hanginiz aklınıza getirdiniz. Benim bir gün insanlığımı Bitkilere hayvanlara kadar Bir gün tutup genişleteceğimi Bütün bu dünyaya saracağımı sonra daŞu…

Ne sigaralarda tat kaldı Ne gönlümü avutur tazeler, Önümde açık duran tek umut Kapısı daraldıkça daraldı.Her gece gökte bir küçük…

Hangi şehre gidilir yalnız başına, Hangi şarkı dinlenir senle olmayınca. Kimle çay içilir? En güzel sözlerin altı kim için çizilir…

‘Bu oğlan, dedi, daha ne kadar kaçacak? On ikisinde kaçtı, on altısında kaçıyor.’ Böyle deyip sustu. Ağzının sol yak………………..

IBenim yüzüm bir bayram telâşıdır Küller ve biraz da deniz artıklarıylaBen ki çocuklarla büyüdüm ve (Bu yüzden uzundur ya biraz…

Ölüm daha kolaydır sevmekten, der ya Aragon Anla ki ölüme benzer sevmek. Sözcükler ki alevdir Ve karadır şair………………..

Uyandırdım Hudson’u, tıfıl bir su gibi Mırıldanıp duran olduğu yerdeBen ki okudum suları okumadıklarıma geçtim hızla Okyanus’ta sallandım durdum ölümle…

Güneş cebimde bir bulut peydahladı. Taş, kördür diye yazdım. Ölüm, geleceksiz. Şeylerin yalnız adı var. Ve: ‘Ad evdir.’ (Kim söyledi…

Düşünürken buldum kayayı. Otlarla konuşmaktan geliyordum. Ölü bir yaprak, adını unutmuş bir sokak, sav dolu bir tümce, suçlu bir ırmak,…

Size baktım. Sesin eski ve yalnız Sizi soyuyorum. Büyük ağzınız.Gözlerinizi alıyorum. Gözle- riniz Ortaçağ. Kocaman ve ıssız.Alıp ell………………..

Yavaş yavaş geçtim kalabalıkların arasından bir deniz çarpması gibi çoğalta çoğalta geçen geçtiği yeri yavaş yavaş çıktım içimden.Dokundum yavaş………………..

Nigâri, bir kâğıdı bir kalemi sevdi. Padişahları gördü Gala- ta’dan. II. Selim’le ava çıktı. I.François’yı, V.Charles’ı çizdi. Büyük dedesi gibi…

Her gün böyle gelip dünyadaki yerini alıyor. ‘Zor olan, diyor, şiirin hayatını yaşamaktır. Yazmak sonra gelir hep.’ Bir bardak su…

Evet hep açık gidip gelen ağzın içindi; Gökyüzünün o huysuz maviliği içindi; Elma kokan bir Türkçeyle kon………………..

Senin üstündedir Ne varsa yalnızlık, fakirlik namına Sevmek, yaşamak aşkına Devam eden ve edecek olan adına Nasırlı elden sarı yüzden…

Karahisari altınlı besmelesini yazıyor. Kamış bir kalemle. Yatık duruyor bir kalemtraş. Gümüş kakmalı, hattati ve imzalı. Hattı bozuk IV.Mehmet gibi…

İstanbul’da kadınlar uzun boylu U gibi güzel…………………

İşte A, D, Z, saçın gecesi, Geç evim, ey benim eski zaman ırmağım.Bir yerd………………..

Sarı, o Çokgüzel, giriyor kentime Koyuyor sesini balıkçıl ve yalnız Nehirlerleyin o, yavaşça etime. Kırmızı, karışıyor ağızlarımız. Göğü, bir ormanı…

Siz dedim de f, o denizler aldı beni. Sabah haliniz o eski suları geçtim. Helene’nin baktığı denizlerde Paris’dim. Yeni sesler…