Metin Eloğlu şiirleri

Günler günleri kovaladı, aylar ayları; Sabah karanlığında, öğle üstü, geceleyin Aşk yılları, Öğrenim yılları; Pembe yıllar başımın tacı, Zifiri yılları…

Beni ayartan olmadı mı Oldu tabii Gidi gençlik geçim derdi çok çekmişlik Önüm sıra cıvıl cıvıl bir dişi Güneşin alnında…

Kişi diledi mi bir cayılmaz ediniyor kendine Şimdilerde horozlanan bir umuda aban………………..

Nutuklarda kitaplarda öyle dedik, Biraz efendi gibi durun; Kurağı, sıtmayı, hasta öküzü Bir ………………..

Utanmayıp da size kıçımı göstersem Kıçımda don yok vallahi Mevsim demokrasi saat sekiz suları Hanımefendi karnım aç Size söylüyorum hanımefendi…

Hep böyle olur Anaç gökler daha bir bulutlanır Denizler yosunlara sokulur Aşk bozulur güven bozulur Sinsilikler pusular Derken yerine oturur…

dün akşam senden ayrıldıktan sonra ilyas’lara gittim oturup şu evlenme meselesini uzun uzun konuştuk karısı da akla yakın şeyler söyledi…

Ölürüm de unutmam İçin için sözleştik hiç unutur muyum İstan………………..

Yağmur ne çiseliyor, etme eyleme, tepemizde tipi tentesi Yoksa sulusepken miydi, buz tuttu ortalık ve işte haphaziran -Cana yetti miydi…

Bu evden içeri biyol girene, Oh çekmek yasak; Sofrasında tuz, lambasında gaz yasak! Öyle bir evdir ki bu, Hayale yakın,…

Aşksa bu, ben buna varım, günlerim sığı; Gündüze dek kalasın diye sevdim seni ………………..

Bu anıları ayıplamayın Bu anılar İstanbul anısı Askerlik mapusane kimsesizlik Aşk anısı bunlar borç harç anısıO söyledi genelevde bir dostum…

Bu dünya Sultan Süleyman’a kalmamış; Ama size kalacak olur ya,Sultan Süleyman bilememiş işini; Ama siz bileceksiniz. Şöyle sizinle beraber üç…

Eloğlu binlik bozdurur Ben bozduramamEloğlu başını yastığa kor komaz uyur Ben uyuyamamEloğlunun sofras………………..

Oralar yazın mı hala, güpgüzel Gayri şarapsadım ben, İstanbulsadım Kuşladıysa gözlerimi bir sakar tavan Sens………………..

Arkamdan lâf etmişsin, sana yakıştıramadım; Beni rezil edip, bir köşeye kodu, demişsin.. Dayını kışkırtacakmışsın da bir gece vakti; Parayla iki…

Ben bütün mahallenin dilindeyim Her dedikoduda bulunurum Bir zamanlar dükkan işleten Erkek Zeliha’nın torunuyumBen bazı zamanlar ağacın yanındayım Ahlatların altındayım…

Zil kuş kanatlarını usulca kötürümledi Çıtı çıkmıyor uyuntu göğermelerin Pıtrak gibi güzelliğin Deli evcilliğimi neyle körüklemeliÇıt ………………..

Bahar gelir gelmez Sokağa çıkar çıkmaz Elif’i görür görmez………………..

Bir kuş tüyüne değip de berelenmeden Bir güz yelinde örselenmeden hiç Ç………………..