Nevzat Üstün şiirleri

Baktım ki Kezban gidiyor elden

Bir kere düşündü Hasan İki kere düşündü Hasan Sonra Develi’nin Künye köyünden kalktı Kayısı ağaçlarının çiçek açtığı bir günde Yolun…

Öyle düşünceli bakma yüzüme Sana vereceğim şeyler belli Et veririm istersen Yumurta veririm Süt veririm Dile diledi………………..

Yolumuz var Gözlerimin bebeği Hürriyetin yeşerdiği yerdeGelin yürüyün siz de Ağaçlar taşlar ………………..

“Bütün yüreğimle Şükran’a”Senin tükendiğin sokaklar hep bu korku sokakları Bu çağrışımlar eski dünyanın çağrışımları Dökül bana bak ne büyük bir…

Çünkü ben oluyorum Karımın saçlarını çalıyorum Serçeli bir akşam oluyor Bana şaşan bir başka ben’e varıyorum Bir anda ölüm olmak…

Seni seviyorum.. Nasıl yoğun, nasıl ince.. Balığın oltadan kurtulması, Ben seni öyle seviyorum işte.. Yalanı yok bunun. Kaçan insanı, tutkularıysa…