Browsing: Robert Frost şiirleri

Kadına o yer çok ıssız, Çok yaban gelirdi. Çocuksuz, Bir kendi bir erkeği.Evin ufak tefek uğraşı, Başka işi yoktu kadının.…

Bir dost kişi gecede Uzakta bir tek ışık görünene değin Yağmurla bir yollara düşüyor yağmurla bir dönüyor Bu sokak sokakların…

Kimi ateştir diyor dünyanın sonu, Kimi buz. Tattığım kadarıyla istekleri Ateşi tutanlardan yanayım ben. Ama iki kez yok olacaksa dünya,…

Yol ikiye ayrıldı güze batık ormanda, Gezemediğim için üzgünüm ikisini de Bir gezgin gibi tek başına, uzun süre Durdum, baktım…

Bir garip çöktü kapıya akşam Senli benli konuştu taze gelinle Elinde yeşilli aklı bir deynek Dayanağı korunağı olacak Sordu dudaklarından…

Kimin ormanı bu, sanırım bilirim Evi köyde onun, görsem sevinirim O benim burada durduğumu bilmeyecek Karlar altındaki ormanını görmeyecek.Küçük atım…

sarı bir ormanda ikiye ayrıldı yolum, ikisinden birden gidemediğim ve yoldaki tek yolcu olduğum için üzgün, uzun uzun baktım görene…