Tevfik Akdağ şiirleri

Neymiş ırk dediğin senin kardeşim, Neymiş beş kıtada birbirine vurdurulan? Düşün şöyle, Kadıköy’deki bir kahvede Şiir soluyan ipek yürekli bir…

Kötümser niye olmalı, Güneş giriyorsa arada bir buluta, Acılar sarıyorsa yüreğimizi, Umut yetmiyorsa geleceğimize? Bir gün olur hekimler yetişir, İyimserim…

Ey uzaklardan Duygularımı taşıran öznem Sevgimi bağışla banaBırak ne olur Bırak onu kuralların dışına Uçsun kanatlanıp korkmadanNe yasa ne gelenek…

Atlas bıyıklarını bırakmış Kanunsuz korsan yelkenleri gibi Yüzünün esmer denizine Kordon I. de Rum sokağında Yeni zamanların delimsirek bir delikanlısıSorulursa…

Savrulsa da uzaklara düşüncen Tıkansa da sevgimin pınarı Sıcaklığını taşıyorum içimdeUğraşsam da söndürme hızını Bastırsam da aklımla fışkıranı Sıcaklığını taşıyorum…

Şairler küçük hırçın habercilerdir Gelirler aramak için yaşamın özünüHer çizgisindedirler coğrafyanın Kurarlar iç denizlerinde duygu adalarınıSesleri ayrıdır müzik araçları gibi…