Türkan İldeniz şiirleri

Düşünce kumsalında uçarı Yazdığını birazdan bozar Kararsızlığın gelip giden dalgaları.Ne zaman insem o suya Ayrı durumlu iki renk Bellisiz sürüp…

Yani o ne ki sanki -o- ağzında kahkaha çiçeği öyle geçilmez viran kalpler sokağındanBak bu sokak adından belli bu ad…

Ası adın neydi – unutturdun zaten ben sana hep Abbas diyordum bir ayağın eşikteyse , tetikteydi diğeri hep.Evet Abbas ,…

Öfkemin gülleridir, yağmura döner yüzünü küsüpp senin güneşine İçilecek bir kadeh schnaps nü yarim bıraktım Gelme. Gölgeni yıkma yoluma bocalıyorum…

Zarlar atılsa da olur atılmasada Zaten yenilmişim Gün batımında Biri beklemiş, ben gitmemişim.Oysa ki yalnızlığım ölü yalnızlığı Yastığım gözlerimce ıslak…

Adı Mehmet Efe’dir kavradımı kirişi şöyle bir dağlar ardına yay gerer. Evet odur Çözülmez düğümlere kılıçsız İskender.Can kurban insanı insan…

bunlar benim sultan yıllarım burcum böyle buyuruyoryanıltmaya burcumu çapraşık yollara dalıyorum kaybolmaya bir anda bulvara çıkıyorum silah çekiyorum gözü kapalı…

1.Gözlerim seni görünce güzel Saçlarım senin için uzun Tenim seninle sıcak böyle.Sakınmaklar gereksiz bunu yeni anladım kırıp dikenli telleri geldim…

Çarmıhını sırtlanıp nereye böyle uzak dağın ardı kum denizi her kum dibi – bin tuzak.Acın yere göğe sığmaz nasıl taşıdın…

O çağ ki hiç bilinmeyen Gizi kutsal – Yaban güzel Merakımı çeker ve beni daha Bırakırımda görüntümü burada Alır başımı…

Ben dedim mi bil ki başladığım sensin. Senin sabrın, itilmişliğin, büyük boynundur çizdiğim. Ellerin çeker beni yüz yıllar ötesine O…

Şiirler ses resmidir, sesle çizilir hayatın özünde karılmıştır mayası, renkleri asla solmaz yansıtır çağının gölgesini, güneşini yansıtır devranın ölçeğini, ülkenin…

Gözlerin en eski sabah belki belki o uzak deniz… ilk tarihe dikip taç beyti yürüdük kaç ışık yılı seninle biz.…

Ellerinde şaraplar tutuşuyor Mecnunsun Leylanı arıyorsun hep diplenen kadehte İğreti gülücükler kondurup dudaklarına peşpeşe Laleliden İzmire selamlar veriyorsun.Yaşantını geçmişte unutmuşsun…

Işıkları bir yakıp söndürme Kaptan beni korkutamazsın Beni kimse korkutamaz artık durduramaz bu yerlerde Çünkü aklıma koydum, çünkü kaçacağım Karanlık…

Var belki kaçmalarda o belirsiz Kendine sürgün kılmak kendini Okları uzaya salarak Sonra Aramak iz………………..

Şayisini unuttuğum günlerce bekleyişten ben yorgunum ruhtum taşları yorgun arlarda gecen gemiler durmuyor bu limanda duranlardan sen çı………………..

gecedir durdum ortasında hüznünyağmur mermi gibi iniyor sabrıma bu dar havadan bıktım artıkyoluma mayın ekerek giden Ara………………..

Beni böyle sıkı tutma n’olursun Yoluma süngüler dikme Çevir gözlerini öyle durmasın İncelen çok şey var aramızda Bırak artık burada…

Yanlış susuyorsun – gözlerin ağıt – maviye bak. Bir bugün mü , başında bunca bela.Hatırla , bulut değildi , umut…