Browsing: Vladimir Vladimiroviç Mayakovski şiirleri

Ya Siz Bir bardaktan boya serptim, günün haritası üzre ben örtü vurdum; donmuş etle dolu bir tabakta gösterdim çarpık elmacık…

Bilirim sözlerin kudretini. Bilirim sözlerin etkin çağrısını. Bunlar locaların alkış tutacağı Sözler değildir. Bunlar öyle sözlerdir ki, tabutlar Dört meşe…

Sen gittin, diyorlar yukarılarda bir dünyaya. Sonsuzlaşma- Uçuyorsun, parıldayan yıldızlara çarparak. Ne borç var artık bize, içki ne deAyılma. Hayır,…

Hiçbir şey silemez aşkı, ne tartışmalar ne ayrılık Bir de bakarsın yeniden gözden geçirilmiş, ölçülüp biçilmiş, üstünde düşünülmüştür. Ve şimdi…

Duyuyor musunuz? Duyuyor musunuz bu at kisnemelerini? Duyuyor musunuz? Duyuyor musunuz otomobillerin ulumasini? Bunlar yikanmaya giden kentlilerdir Onun bereketinde. Bir…

(mektup yerine)Sigara dumanlari kemiriyor havayi Oda: Krucyonik`in cehenneminden bir bolum sanki. Ve hatirla: Su pencerenin ardinda azgin bir arzuyla ellerini…

(Şairin cesedinin yanında bulunmuştur) Hepinize! .. İşte ölüyorum. Kimseyi suçlamayın bundan ötürü. Hele dedikodudan, unutmayın ki, merhum nefret ederdi. Anacığım,…

2 Ve gökyüzünü unuttu diye maviliğini dumanlar arasında ve bulutları, o paçavralar içindeki sığıntıları tutuşturacağım en son aşkımla, bir veremlinin…

Bağırırlar şaire: ‘Bir de torna tezgâhı başında göreydik seni. Şiir de ne? Boş iş. Çalışmak, harcınız değil demek ki…’ Doğrusu…

Hayır. Olamaz. Sevgilim, sen de mi kızdın bana? Niçin? Bak geldim, çiçek de getirdim, ama, ama…asla bir kötülük yapmadım sana!…

Düşünceniz Sünepe beyninizde yatar ya miskin miskin Yağ bağlamış bir uşak yatar gibi pis bir yatakta Çileden çıkararak kanlı paçavralarıyla…