Bunları da Okuyun
Browsing: Yılmaz Güney şiirleri
Her şeye rağmen düşmana inat yaşayacağız. Yarın bizim çünkü… Biz öleceğiz ama çocuklarımız bırakacağımız mirasi taşıyacaklar yüreklerinde… Ve onların yürekleri…
Kimdir… Sardunyayı, yasemini Ve hanımelini sevmeyen Kimdir… Gül fidanlarını kıran Akşam sefalarına saldıran Kimdir… İncir kuşlarını Kumruları yok sayan Kimdir……
Sevgili, yetmiyor ‘sevgili’ sözü tek başına.Karşılamıyor içimi dolduran duyguyu. Oysa ben ‘sevgili’ derken neler düşünüyorum bilsen. Sonsuz,bir güneş, bir yudum…
…hayat bize mutlu olma şansı vermedi sevgili biz kendimizden başka herkesin üzüntüsünü üzüntümüz, acısını acımız yaptık çünkü. Dünyanın öbür ucunda…
Eskiden bilmezdim yalnızlığı Bir ağaç nasıl yalnız değilse ormanında Bir çiçek kendi dalında Eskiden bilmezdim yalnızlığı Yalnızlığın içinde Şimdi yalnız,…
Sevgi ne demek bilen varmı, Nerden bileceksiniz sevgiyi, Sevgiden anlarmısın, benim gibi, Sevgiyi severmisin, benim gibi, Ama nerden bileceksinki sen…
Kavgayı, bir yaprağın üzerine yazmak isterdim. sonbahar gelsin yaprak dökülsün diye…Öfkeyi, bir bulutun üzerine yazmak isterdim. yağmur yağsın bulut yok…
Hayat bize mutlu olma şansı vermedi sevgili, biz kendimizden başka herkesin üzüntüsünü üzüntümüz acısını acımız yaptık çünkü. Dünyanın öbür ucunda…
Sen hiç ölümün gölgesinde özgürlügü yaşadınmı Bir garibanın elinden tutupta hiç kadere rest çektinmi Alçağın adisine ispiyoncusuna kurşun yağdırdınmı Dedim…
Bu duvarlar yetmiyor bizi ayırmaya bilesin… Bu parmaklıklar, bu demir kapılar, bu hava, inan… Bazen bir yumrukta yıkacak kadar güçlü,…