Ah o yarıda kalan öpüşlerin ateşi,
Kalplerimizi yakan,
O serin akşamlarda koşarız deli gibi
Mahvoluruz ağlamaktan,
Bulamayız o yeri.
Kaç kere yarım kaldı kaç kere… Sarmaş dolaş,
Ben raşeler (titreme) içinde,
Arzu içinde yanan dudaklarımda telaş,
Seninkilerde telaş…
Olmayacak bugünde.
Bir tek defa öpüşsek şöyle bir kana kana
Rahat ölebiliriz.
Ateş çağırıyor bak gitmek lazım o yana.
Neden daha acaba biz
Vakit geçirmekteyiz.
(Çeviri: Orhan Veli KANIK)