Ben beyan edeyim derd-i derunum
Sen dinle ey şah-ı levendim benim
Zülfünün telinden elim çekmezim
Çekilse destinle kemendim benim
Cismim delik deşik nay gibi oldu
Hasretli gözlerim çay gibi oldu
Büküldü kametim yay gibi oldu
Aşkendan ey kadd-i bülendim benim
Emrah’ın gülüsün gonce dehensın
Misalin bulunmaz nazik bedensin
Hak bilir ruz ü şeb gönle gülensin
Sevdiceğim yavru sunam Efendim