Ses II Şiiri – Ferman Karaçam

Ay ışığı kahvende
Türkülere boyandı bir yüzünde gül açtı
Ötekine ay düştü

İçtim ayı yüzünden
gülümsedin denize

Ay oldu içim-dışım
Ve uzandım göklere umudu tutmak için

Üşüdüm rüzgarından
Hüzün alevlerinin