Nihayet sen de bıkmış olursun bu eski dünyadan
Aşk korkusu tedirgin ediyor seni
Bir daha sevilmeyecekmişsin gibi
Eski zamanlarda yaşasaydın bir manastıra kapatırdın kendini
Oysa utanıyorsun şimdi Tanrıya dua etmeye bile
Gülüşün cehennem ateşidir çatırdayan
Yaşamın dibini parlatıyor kıvılcımları gülüşünün
Bugün bu kentte yürüyorsun
Adamlar ve kadınlar kan içinde
Bir ağrı yüreklerinde, yüreklerin yerine
Olan olmuştu ve hatırlandıkça sona erişi bu güzelliğin
Acı tekrarlanacaktı
Kopkoyu umutların alevleriyle çevrili Meryem sana baktı
Utanç verici bir hastalıktır artık aşk acı çektiren
Ölecek kadar hüzünlü yaşamayı gerektirecek kadar umut dolu
Yaşadın çılgın gibi ve boşa geçti zaman ve sana kalan bu kalın ağrı
Sert bir alkol gibi yaşamını içtin sen
Elveda yüreğim
Elveda
Boynu vurulmuş güneş