I
Ulus Meyadanı’nda,
Ata’nın heykeline karşı,
Bir öğretmen gördüm çocukların başında.
Dal gibi ince,
Bir kemik, bir deri,
İnanmıştı, yüzünden belli.
Gözlerinden sevinç akıyordu,
Gözleri kurşun gibi ileri
Mustafa Kemal’e bakıyordu.
II
Şehir ayaklanmış gibiydi,
Şehir bayraklar içindeydi,
Bandolar çalıyordu..
III
Ben bütün bayramlarda ağlarım,
Ne zaman askerler geçse,
O dağ heybetiyle yedeksubaylar,
Ataların son mirası,
Aziz hediye,
Çelik saflar halinde Harbiye,
Tarifsiz heyecanlarla dolarım,
Ben bütün bayramlarda ağlarım..
IV
Çocuklar geçer,
Tabur tabur,
Bölük bölük,
Çocuklar geçer,
Yarının,
Aydın günlerin büyükleri,
Çoğunun solgun,
Çoğunun solgun yüzleri..
Askerler geçer,
Köylüler geçer,
İzciler geçer..
V
Ben bütün bayramlarda ağlarım,
Görünmez tellerime dokunur bu manzara.
Hatıramdan ulu şehitler geçer,
Halkımız geçer,
Kalbini vermiş bayraklara,
Sancaklar misali dalga dalga
Milletin ruhundan Atatürk geçer…