Kardeşimin mektubunu okudum
Bana selamını yazmış sabahtan
Biraz da feleğe mihnet eylemiş
Bütün dertlerini dizmiş sabahtan
Cevabın akşamdan yazayım diye
Sabah yazsam saat gelir yediye
Çabuk memlekete ulaşam diye
Demezdi doktoru üzmüş sabahtan
Gitmez kardeş bu havadis hoşuna
Mevlam büyük hiç üzülme boşuna
Kahpe felek zehir kattı aşına
Kardeşin bağrına közmüş sabahtan
Bağınızda yetişti mi yemişler
İbrahim’e evden gelsin demişler
Bu feleği bundan kahpe bilmişler
İnsanlar canından bezmiş sabahtan
Niçin yoldaşını gönderdin dağa
Yalınız çalıştın bahçeye bağa
Erken döndün girdin soğuk yatağa
Üşüyüp ayağın büzmüş sabahtan
Yenmediğin işe yalınız çatma
Yoldaşın var iken yalınız yatma
Artık kabahati Murgul’a atma
Herkes niyetini bozmuş sabahtan
Bir zaman da gurbet elde eğlendik
Destan yazıp alemlerde söylendik
Eniş yokuş yürümeden huylandık
Kader bizim ile gezmiş sabahtan
Boru çalar çıkıyoruz genişe
Alçak olur yürüyoruz yenişe
Giriyoruz rutubetli koğuşa
Soğuk mezarımız kazmış sabahtan
Ahmet Gül derdini kime söylesin
Şaşırdı nidecek halin neylesin
Kendini bu yerde daim eylesin
Mektubun ağrımı ezmiş sabahtan