Seni kokulariyle okşamak için,
Artırmak için sevincini,
Sayısız güller goncalanırken
Alevler içinde yakmalı içini.
Bana baştanbaşa bir dünya gerek
Bir şişeceğim olması için
İçinde kokular ölümsüz kalan
Parmakların kadar ince ve narin.
Bir dünya ki hayat coşkunluğundan
Taşıp kabaran arzularla
Bir ceza olmuş bülbüllerin
Sevgilerine, şarkılarına.
Bu acı azap mı vermeli bize.
O iken artıran neşemizi.
Mahveden, ruhlar değil mi, binlerce,
Timur’un şanını, ülkesini.
Çeviri: Selâhattin BATU