Ahmedi

Kişi ki sözüñ-ile bir nefes mücâlis ola Nice ki ney nefesi revnâk-ı mecâlis olaNe cemde ki yüzüñ şemi ola tûtî-yi…

Kişi ki anda bu hüsn-ile kadd ü kâmet ola Kimesne ışkı elinden nice selâmet olaGözüñ ne fitne-durur kim belâsı toldı…

Kime kim irer-ise fazl-ı hazret-i Ceberût Temâm keşf ola aña acâyib-i melekûtSıfât-ı izzete mevsûf olmah ister-iseñ Gerek ki mahv ola…

Kime kim dâr-ı uzlet ola mesken Kala ol taht-ı izzetde mümekkenMekân vahdet serâyın düze ol kim Bu vahşetde bulayım diye…

Kimdür ki bir senâya biñ ihsân bagışlaya Bir kûyı bir kasîdeye âsân bagışlayaYüz kân-ı zer bagışlaya ol minnet itmeye Minnetle…

Kaydını zülfüñ ider göñül taleb N’iredendür aña bu sevdâ acebAlnuña ay dir-isem olmaz revâ Yüzüne gün dir-isem düşmez edebMûsî icâzın…

Kaşuñ hilâl-i îddür eydür mey it taleb Kimdür aña ki diye bu aydur meh-i RecebÇün kamu ay hakkuñ ola bazî…

Kapuñdan men ider bini hâcib Baña itmez midi cevri havâcibYüzüñ nûrı-y-ladur rûşen-menâzır Lebüñ zikri-y-ledür şîrîn-meşâribYañaguñda ohınur Rabbü’l-meşârik Saçuñda yazılur Rabbü’l-megâribYüzüñün…

Kanumı döker gamzeñüñ ohı zi-şehâdet Kim buldı vü kim bula bu resm-ile saâdetKaşuñ kanumı gözüñe dökdürdi zi davî Kim müddeî…

“Kad ceret aynü’l-emânî li’r-revâ Eyyühe’l-atşânü min harri’l-hevâ”Hem-çü nergis ez-çi rencûrî çünîn Nezd-i tû hâzır-tabîb ü hem devâUş sekâhüm Rabbühüm dutmış…

İy ki oldı saña ins ü cin mâdih Saña-durur sezâ elhak medâyihKamu işlere eltâfuñ mebâdî Kamu sırlara evsâfuñ fevâtihDilüñ cân…

İy ki itdiler yoluñ tozunı tûtiyâ rüsül V’iy ki itdi Hak şerîatüñi akvâm-ı rüsülOl dem ki oldı arşdan añaru menzilüñ…

İy ki ışkuñ-durur göñüllere genc Fürkatüñ hurkatı bu cânlara rencBir kılı-y-ıla aldı nîm-ruz tamâm Saçlaruñdagı çîn-ü pîç ü şikeneGenc ay…

İy ki ifdâlüñ-ile vâzıh olur ilm-i nazar Vi ki ikbâlüñ-ile râcih olur ehl-i hünerKamu eşrâfa sen inâmüñ-ıla virdüñ câh Kamu…

İy husrev-i memâlik iy server-i yig-âne Kim saña misl ü hem-tâ getürmedi zemâneSensin emîr-i mutlak hem dâver-i muhakkak Virdibi lutf…

İy göñül bu ışk odına şem bigi yanadur Pîşesi pervânenüñ yanmahdur oda yâ nedürGer dilerseñ hâlis ola kalbüñ oda sabr…

İy cemâlüñden hacâletde cemâl-i âfitâb Yañaguñuñ nûrı olmışdur kemâl-i âfitâbYoluña yüz süriyüben seni ister rûz u şeb Sini istemekde geçer…

İtmez nazar yüzüñe bahan âfitâba hîç Meyl eylemez tenüñi gören mâh-tâba hîçPervîn dişüñ ki menzili olmış-durur kamer Zînet komadı güher-i…

Işkuñ yolında anuñ-ıçun virmişem hayât Kim hwîşten-perestlik elinden bulam necâtBagdâd u Mısrı añma temâşâ beni eyle kim Her kirpügüm ucından…

Işkuñ yolına baglamışam ney bigi kemer Böyle gerekdür ol kişi kim olmaya kem erKaşlaruña hilâl dimiş bir bahışda cân Bârîk-bîn…