Bunları da Okuyun
Aşık Çelebi
Cihân seyl-i fenâ yolında bî-bünyâdmış bildüm Zemân-ı Nûhdan kalmış harâb-âbâdmış bildüm Felekden nâlede ney ‘asr elinden zâr ney-şekker Cihânun dâd…
Cihândan fârigüm gam ‘âleminde hoş demüm vardur Degişmem on sekiz bin ‘âleme bir ‘âlemüm vardurN’ola bâzû-yı sa’y-ı gerden-i ümmîde salarsam…
Cigerde âteş-i ‘ışkunla yanmış tâze dâgum var Er ocagı gibi dâyim söyinmez bir çerâgum var Der-i meyhâne oldı na’l-i bî-pâyân…
Hace Çelebi Efendi’ye virilmişdür.Cevr-i gerdûndan ne pervâ zann-ı düşmenden ne bâk Himmet-i monlâ-yı dehre hâlüm olursa karîn Sadr-ı ‘ilm ü…
Çeşmimün agzında ıslanmazdı gerçi mercümek Nâfe-veş şimdi hayâl-i hâlün oldı merdümekÇarh agladur beni gark olur âhir yaşuma Bu meseldür dostum…
Cemâlün mihri her yirde olurken gün gibi tâli’ Tulû’ itmez benüm külbemde hîç birgün ‘aceb tâli’Ne kara baht u bed-ahter…
Cânına koyar bulsa gönül tîg-i nigârın Yeg bilür efendi kişi kendüye çıkarın ‘Ârifdür o ki mihrün ile bâgda her subh…
Cânâ ‘arakla olmaz o la’l-i müzâb telh Çog olsa gerçi şerbeti eyler gül-âb telhRûyundan ayrılan ‘arak acı gelür bana Ayrılmag…
Vele-huBu gice kim dil olup gam-dîde cân endûh-gîn Göz iderdi girye cân nâle gönül âh u enînDehr sarrâfı niçe dürr…
Bî-sütûn-ı gamda urdum taşa başı başa taş Kûh-kenden kalmadum girü bu ben âvâre başÂşiyân-ı ‘ışk bozmadı serümden seng-i ta’n Gerçi…
Bir nazar kılsa bana ger o meh-i çâr-dehüm Mâh-ı nev tarf-ı felekde ola tarf-ı külehüm Kimseye egmez idüm başı gönül…
Bir agız dimedi ben hasteye tîmâr olsun Agzınun zerrece yok mihri hemîn var olsun Her ki Mansûr gibi zülfüne ber-dâr…
Bilünür ‘âşık u agyâr işigünde ne şekk Ki dimişler sanemâ Ka’beyi merdâna mihekGördügi dilber ile ‘âşık oyunın oynar Çok oldukca…
Besdür sirişk-i çeşm ile dâg-ı şerer-feşân Da’vâya ma’ni lâzım ise ‘âşıka nişân Şemşîr-i yâr belde durur bir harâmîdür Kurtulmaz anda…
Berf-mânend agarmış kara günlü sakalun Giceyi güne katup irdi şitâ-yı ecelün Ey kemân-saht sen ebrûsı gamını çekdün Yâ hadeng-i müjesi…
Benzedür gerçi güneş yüzüne mâhı lekeler Olmasun hüsnine magrûr sakınsun lekelerÖykünürler hat u zülfüne dimezler mi ‘aceb Yolalar sünbüli reyhânı…
Ben ne hâkem ni’met-i vuslat ola himmet bana Ölicek yâdunla cân virmek yeter devlet bana Leylâ vü Mecnûn gibi nakkâşlar…
Beni sanman ki dilber ‘ışkı böyle mübtelâ eyler Beni böyle ezel bezmindeki kavl-i belâ eyler Semâ’ idüp ‘aceb mi raksa…
Başına efser iden şah işiginün minnetin Çekmeye yirden göge çarh-ı berînün minnetin Öldügümden sonra tek irgür gubârum kûyına Ey sabâ…
Basdı ruhuna çün hat-ı ‘anber-nisâr ayak Gülzârdan götürdi nesîm-i bahâr ayak Dil sındı câm-ı dîdeden akarsa n’ola yaş Çün baş…