Ceyhun Atuf Kansu

Ben,gamlı,donuk kış güneşi, Çıplak dallarda,sessiz dinleniyordum. Köyleri,yolları,dağı taşı Isıtıyor,avutuyordum.Bir köy gördüm ta uzaktan, Dağlar ardında kalmış,bilmezsiniz, Kar örtmüş,göremezsiniz karanlıktan, Yanlızlıkta…

Benim sevincim de bir başka sevinçtir Bir kız kardeşim var salınmış bahçede Duvağını kendi dikmiş bir gecede Adı, diyelim ki…

Derdim nedir bilir misin? Ey garip ibibik kuşu. Söylesem bölüşür müsün, Ey garip ibibik kuşu?Yaz sıcağında duyduğum, Vadilerin içli sesi.…

Seni bekliyordum yağmur, küçük yağmur Ekinlerim için değil, kendim için Hani ellerinle bende yeşerttiğin O yağmur kokulu düşün………………..

Binlerce yerin var senin öpülesi Binlerce adım gezilesi gözlerin Şifalı otlarından Hippokrates’i………………..

“Bana çiçek getirin, dünyanın bütün çiçeklerini buraya getirin! ” Köy öğretmeni Şefik Sınığ’ın son sözleri.Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Bütün çiçekleri…