Ahmet Ada

bir ağaç çürüyor ayakta denize karşı yapayalnız dökülmüş yaprakları yaz ortasında derine düşen darmadağın anıların son türküsünü söylüyor dalın uzantısı…

Issızlığı içinde taşıyan kara ağaç Gecenin ısısı suyun gürültüsü ondan Uyanıp bakıyorum yaprakları ışıktan Dalları biçimini almış kollarımınYapraklarının altında deniz…