Bunları da Okuyun
Halk Edebiyatı
Annaçta bir güzel gördüm Perdelenmiş aya benzer Yanında bir kız oturmuş Destelenmiş güle benzerGelinin beliğin saydım Kızın memelerinden emdim Soyunup…
Annacına almış koca Berid’i Farıdı da deli gönlüm farıdı Hazret Nuh’tan beri kimler var idi Nuh’un tufanını bilin mi meşeAnacına…
Annacımdan gelen şu mavi donlu Kaldırmış kollarım toz gele deyü Kendi kendin yad illerden saklayu Bir ağzın bilmezden söz gele…
Annacımdan gelen maya Cemalin benzettim aya Ağ topuğa sırma saya Döker gider peşlerineHer çalıda güller bitmez Bitse bile ışkın atmaz…
Annacımdan gelen küçücük gelin Bir saat karşımda durabilin mi Şu dertli gönlümün Lokman’ı sensin Kırıldı kanadım sarabilin miEvlerinin önü yazıdır…
Annacımdan gelen güzel Eğri bağlar başlarını Küstünse gel barışalım Sil gözünün yaşlarınıEvlerinin önü kuyu Kuyudan alırlar suyu Çok küçücüksün daha…
Annacığım gelen gelin Gelen bana gelip durur Benim seni sevdiğimi Cümle alem bilip dururTrablus var belinde Hakk’ın kelamı dilinde Doldurmuş…
Aman turnam bana yarim gücenmiş Beni görse yoldan çıkar yan gider Gönül suyu gözlerimden akıyor Ah ettikçe ciğerimden kan giderCesedimi…
Ala gözlüm yıktın benim evimi Eğlen şu diyarda kal diye diye Viran ettin bahçem ile bağımı Tomurcuk güllerim al diye…
Ala gözlüm benim ile gidersen Bahar ayları gelsin de gidelim Bağlar almış ılkımını karını Yollar çamur kurusun da gidelimErisin dağların…
Altıma serdi de ipekten halı Önüme koydu da kaymağı balı Seni seven yiğit neylesin malı İnce belli şal kuşaklı bir…
Ark altında su doldurur Eteğini yel kaldırır Karşıki evin kızları Bakışı adam öldürürKır at gelir hecin gibi Yağmur yağar sicim…
Baharın olduğu neden bellidir Boz bulanık akar dolu dereler Sen de bencileyin yardan m’ayrıldın Gene yenilendi eski yaralarFerhad derler şu…
Baharın geldiğini neden bilelim Bir gül bitmiş yapracığı düzgündür Esen saba zülüfünden tel alır Deli gönlüm bir yörüğe vurgundurDostumun yaylası…
Bağlandı yollarım, kaldım çaresiz Gayrı dünya bana aralandı, gel Derildi dertlerim, artsız arasız Üst üste dizildi, sıralandı gelYârı görse idim…
Azrail gelmiş de yarim almağa Ya ben kimler ile kalayım kalan Artırdılar fırkatımı zarımı Bağrımı yerlere süreyim kalanGide gide hep…
Ayrılığın firkatinde Dağ iniler taş iniler Ah ettikçe şu gözümden Kan dökülür yaş inilerAyrılık olmaz beylerde Bülbül zar eder bağlarda…
Aynasını almış da başın bağlar Günde üç beş kere zülfünü yağlar Cihanlar elinden bütün zar ağlar Cihanı ataşa yakar bu…
Aydın kazasında Turgut ilinden Aradım evlerin buldum gezerek Sırma karıştırmış sünbül saçına Döküp gider dal boyuna düzerekHezeli de deli gönlüm…
Aydan örnek almış kaşın eğmişsin Kudretten mi ala gözün sürmesi Neden ilikliyon göğsün düğmesin Aşıka bu cefa bu pek zulumdurGüzel…