Bunları da Okuyun
Halk Edebiyatı
Karac’oğlan der ki bizi kayıran İki canı birbirinden ayıran Muhannet sofrasında karnın doyuran İki elle zehir yemiş gîb’olur.
Üryan geldim gene üryan giderim Ölmemeye elde fermanım mı var Azrail gelmiş de can talep eyler Benim can vermeye dermanım…
Bir sofra isterim kimse sermedik Bir yayla isterim kimse konmadık Bir güzel isterim yad el değmedik Ellenmiş de bellenmişi n’ideyimSeverim…
Cennet cehennem yoktur diyenler İl hakkını alıp haksız yiyenler Al yesil konaktan hükm’eyleyenler Dur bakalım canım beyler kalır mıKarac’oglan her…
Evvel Allah, ahir Allah Andan ulu gelmemiştir Hak Muhammed’den sevgili Hakk’ın kulu gelmemiştirSah-ı merdan idi adı Cömert sofrasın kim kodu…
Değirmenden geldim beygirim yüklü Şu kızı görenin del’olur aklı On beş yaşında kırk beş belikli Bir kız bana emmi dedi…
Ağacın eyisi özünden olur Yiğidin eyisi sözünden olur İl için ağlayan gözünden olur Ağlama hey gözü yaşın sevdiğimYavrı keklik gibi…
İncecikten bir kar yağar, Tozar Elif, Elif deyi… Deli gönül abdal olmuş, Gezer Elif, Elif deyi…Elif’in uğru nakışlı, Yavrı balaban…
Vara vara vardım ol kara taşa Hasret ettin beni kavim kardaşa Sebep ne gözden akan kanlı yaşa Bir ayrılık bir…
Feleği sakı tanırım elde ecel şerbeti Cesaret edip bir kulun içmesi mümkün değil Bir yanın meyhane gördüm bir yanın mescithane…
Mevlam emreylese gökte güneşe Zerresi dünyayı yakar mı yakar Kanber Arzu için suda boğuldu Mecnunda Leyla’yı yakar mı yakarBir yanı…
Aheste aheste yürür Yoluna kurban olduğum Onun sözünü duyayım Diline kurban olduğumKadere boynunu eğer Gözleri dünyaya değer Saçları toprağa değer…
Ey felek senin elinden bu sitare kimde var Meni kimi sine-dağlı bahtı-kara kimde var İki cihan-Serveri bir Mustafa’nın aşkına Bulam…
Sevdiğim yar bana göndermiş name Rüzgar dokunmamış dal ister benden Bir lezzet olmasın onun tadında Hiç arı görmemiş bal ister…
İrevan’ın dik yokuşu (oraya giden değilem) Gider yazı gelir kışı (kız seni seven değilem) Nerden aldın hoş bakışı (vallah yalan…
İnsan dedikleri bir dağa benzer Duman düşman olur yel boyun eğer Bülbül olsan bile gönül bağında Diken düşman olur gül…
Ab-ı çeşmin göllerde sona da kaz da bir Süsen sümbül mor menevşe bülbül öter yaz da bir Vagıf dertten haberdardır…
Havam ey karanlık yolum karardı Derdimi kapladı aman gözlerin Hemen bakar bakmaz rengi sarardı Benden mi bekliyor aman gözlerinGözlerin gözlerin…
İnsan dedikleri duvara benzer Hele suvakları dökülsünde gör Gördüğün her güzele aldanma Saç ağarsın beli bükülsün de görKara toprak insanları…
Dertli bülbül olmuş deli Güle dolana dolana Bezirgan yolun şaşırmış Yola dolana dolanaÇekme kulun davasını Yıkma kulun binasını Mecnun buldu…