Aziz Mahmud Hüdayi

Hükm-i Kur’ân’la âmil olmak aceb sa’âdetdir Hubb-ı dilden zâil olmak aceb şekâvetdir

Kula in’âm eden her lahza Hakk’dır Anınçün hamd ü şükre ol ahakkdır

Akl-ı nâkıs kâmil olmağa kaçan himmet eder Onmadıklık var iken onmağa kim gayret eder

Şol tâlib-i sâdıkda kim hubb-ı Hudâ gâlib olur Ol vâsıl-ı Hazret olup mansıb ana tâlib olur

Kişi yolunda key sâdık gerekdir Mey-i gafletden ol ayık gerekdir

Aceb ol kendü özün kande buldu Kamusu ol Hudâ’nın bahşişidir

Uyan gafletden ey gâfil nedir bu nevm-i gafletler Şu zulmânî Stanbûla neden böyle muhabbetler

Rahmetin bahrına gâyet mi olur Lutf ü ihsâna nihâyet mi olur

Halvet ü uzletde eylersen karâr Umulur müyesser ola vasl-ı yâr

Vahdet-i Hakk’a gel olma câhid İnnema’llâhü ilâhün vâhid

Hıdmet-i Hâlık’da olmak hûbdur Tâ’atı Mevlâ kula mahbûbdur

Cism ü cânı Hazret-i Mevlâ’ya teslîm ede gör Halik’ın fermânını sıdk ile ta’zîm ede gör

Dalâl ehli cihân içinde çokdur Hidâyet olmayana çâre yokdur

Şâkire Hak gerçi çok sevâb verir Sâbire ammâ ki bî-hisâb verir

Kim ki dünyâda li-vechi’llâh esir âzâd eder Âhiretde ol dahi âzâd olup görmez keder

Görüp anı o yola uğrayan der Yeyen bilmezse bilir doğrayan der

Yerin adı anın içün oldu yer Kendi besler halkı âhir kendi yer

Âlem-i aşk-ı ilâhîden kaçan kim bâd eser Âşık-ı sâdıkda kalmaz gayrı sevdâdan eser

Sâlik-i râh-ı Tarîkat ol beğim evlâ budur Mazhar-ı nûr-ı hakîkat ol beğim a’Iâ budur

Aklın senin ger yâr ise hem Hakk’a meylin var ise Bin cân ile kul ola gör Mevlâ rızâsın bulagör