Bunları da Okuyun
Füruğ Ferruhzad
Bunlardan önce, ah evet Bunlardan önce sessiz kalınabilirdiSaatler boyunca Ölülerin bakışı gibi sabit bir bakışla Dalıp kalınabilirdi bir sigaranın dumanında…
Gece boyunca birisi gönlümle konuşuyordu “Onu görmekten perişan olmuşsun Sabah beyaz yıldızlarla Gidiyor, gidiyor, onu tut”Ben senin kokunla bu dünyadan…
Bütün gün ağladım aynada Penceremi ağaçların yeşil düşüne Açmıştı bahar Gövdem sığmıyordu yalnızlığın kozasına ve Kokusu kâğıtlardan örülmüş tacımın Kaplamıştı…
Yeniden merhaba diyeceğim güneşe Gövdemde akan nehirlere Bulutlar gibi uzayıp giden düşünceme Benimle birlikte kuru mevsimlerden gecen Bahçemdeki ağaçların hüzünlü…
benim sesimi taşlarca dinliyorsun taşsın hemen dinlediklerini unutuyorsun ilkbahar sağanağısın ve pencerenin uykusunu dürtü darbeleriyle kaçırıyorsun okşayışın yeşil dalı olan…
İşte güneş soğudu ve yeryüzü nimetleri yok oldu ve tepelerde soldu otlar ve sonra sığmadı toprağa ölüler. Ve gece birleşmişti…
sessiz Cuma terk edilmiş Cuma eski sokaklara benzer hüzünlü Cuma hastalıklı tembel Cuma sünen sinsi esnemeler Cuması bekleyişsiz Cuma teslim…
Ben senin yüzünden ölüyorum Oysa sen benim hayatımdın Sen benimle gidiyordun Sen beni okuyordun Ben caddeleri Amaçsızca arşınlarkenSen benimle gidiyordun…
ben senden ölürdüm oysa sen benim yaşamımdınsen benimle giderdin sen bende okurdun ben caddeleri başıboş dolaşırken sen benimle giderdin sen…
benim sevgilim o arsız çıplak teniyle güçlü bacakları üstünde ölüm gibi durdueğik devinimli çizgiler onun isyancı organlarını güçlü desenlerinde izlemektebenim…
Çiçekleri düşünen yok! Balıkları düşünen yok! İnanmak isteyen yok: Bahçe ölüyor! Yüreği kabarmış bahçenin güneş altında. Boşalıyor bahçenin zihni usul…
günah işledim lezzet dolu bir günahtitreyen esrik bir tenin yanında tanrım ne bileyim ne yaptım ben o karanlık susku dolu…
bir ateşti ve söndü yürek senin bağlarından kurtulunca bir bağdı ve koptu üzüncün tılsımlı camı kırılıncasarılayım diye sana geldim oysa…
Pişman değilim Düşünürken yenilgiyi, o acı yenilgiyi Çünkü ölüm tepsinin doruğunda Öptüm yazgımın çarmıhını Gecenin soğuk caddelerinde Hep tedirgin ayrılıyor…
… Vefa gösterdim bir adama Ancak ayağının tersiyle vurdu o aşkıma ve umutlarıma Verdiğim her şey helal olsun ona Ancak…
benden uçup kaçmışsın ve ben sadeyim hala senin ihanetine inanmıyorum kalbimi sevgine öyle bağladım ki bir daha başka sevdalı bir…
benim de ölümüm gelip çatacak bir gün ışık dalgalarıyla parıldayan bir baharda uzak ve dumanlı bir kışta ya da feryat…
ve bu benim yani bir yalnız kadın ve soğuk bir mevsimin eşiğinde belirsizliğini anlamanın başlangıcında, tüm yeryüzü varlığının yalın ve…
bu gece gözlerinin göğünden şiirime yıldız yağıyor kâğıtların beyaz sessizliğinde kıvılcım ekiyor pençelerimsıtmalı, divane şiirim arzuların yarığından mahcup yeniden yakıyor…
Oğlum Kâmyâr’aBu şiiri sana söylüyorum susamış bir yaz gün batımında başlangıcın bu uğursuz yarı yolunda bitimsiz bu acının köhne mezarındabu…