Güven Turan

ölü bir denizleyin, hani o, kargaların uysal hasatlarında, şaşkınlığı, saçması, ovalar, ya da sisi çökmüş gökle………………..

Kokularıyla Mayıs Ve sesleriyle öğle sonraları ………………..

Dumanlar sarmaşığı bir sevda Örüyor geçeneklerimi Uçurumlar taşıyan yaz Dağılıyor denizin üstündeAğır yapışkan bunluğuyla düşler Anılarımdan alıp kaynağını Salı………………..

İçimdeki derinlik, Engelliyor yaklaşmayı başkalarına Hep uzaktan konuşuyorum Benim başımı ………………..

İlkyaz güneşi gebe bırakıyor Dokunduğu yeri Yeni açmış bir çiçeğin üstünde Yeni peydahladı K………………..

-I-Bir köşesinden tutulmuş gibi yarı gecede kopuk bir damar gibi vuruyor, yalnızlığın, denizsizliğin, taş çağının yarası. Savruk bir uykunun sarmaş…

Bir gece, balkonda sevişmiştik. Ay, bulutlar, yıldızlar, Geçen bir uçağın ışıkları Yansımıştı gövdelerimizde; Aydınlanmışt………………..