Browsing: Nilay Özer

Beni dişi tavşan kalıbına dök usta Suskunum söyleyecek tek sözüm kalmadı Davalar, uluslar, haksızlıklar bir yana Kendini zor taşır bu…

anıtsı ve utangaç ve filizî bir ki üç… ve durmadan bölünen çift cinsiyetli okunaksız bir şeydi hayır bir yerdi çoğala…

az sonra uyanır kiremit rengi ova şeyler güne karışmak için yarışır tamburdan havalanır rüzgarın şiiri gözlerim yeter mi öte’yi okumaya…

yoksulların çocukluk fotoğrafı az olur hiç olmaz belki de avuntunun bez bebeği misketler yuvarlanır yokuş aşağı her şey masallar kadar…

daha çok sever miydim uçmasını bilseydin babamsın ah keklik burcu bir talan! ekinler sararırken doğdun mühim bilgidir on kardeşin küçüğü…

ömrüme zarar veren erkekler sevdim cam kırıklarıyla sundular bana tenlerini seviştikçe çoğalan ellerine inandım uzun…çok uzun ayrılıklardan sonra sabırsız bir…