Talat Sait Halman

bu gece bir güvercin uykusuz peşine düşmeyecek artık güz yapraklarının düşünüyor yalnız geyiğin uzanıp ölmeye gittiği kuytuyubir güvercin uykusuz bu…

Yalnızlığı hiç bilmeyeceksin. Kuytular, tanrılarındır. Çağlar ve sınırlar ötesinden Sana hep seslenecek can çekişen kurbanlar. Hangi ıssızlığa varsan çağrışan açlar…

Son ufuk yitmiş de kervan bilmiyor; Çölde bin yol var da sarvan bilmiyor. Vahalardan gelmez artık ses ve su Aşk…

Hangi ayazmadan su içsem Başında kaç batın Susuzluktan ölmüştürIrıpları çekmeyegör Boğazda her balığa Bir orospu gömülmüştürDinmişse Saraylarda düğünler Harem ağası…